به گزارش همشهري آنلاين به نقل از هاليوود ريپورتر، مستند «والس والدهايم» به كارگرداني روث بكرمان چهل و دومين فيلمي است كه از اتريش به اسكار مي‌رود. اين فيلم سال گذشته در جشنواره برلين به نمايش درآمد و برنده جايزه بهترين مستند شد. داستان «والس والدهايم» درباره كورت والدهايم، دبير كل پيشين سازمان ملل است كه پس از ورود به رقابت رياست‌جمهوري اتريش، گذشته تاريك خود را در همكاري با نازي‌ها برملاشده ديد. اتريش تا امروز دو بار نامزد و دو بار هم برنده اسكار بهترين فيلم خارجي‌زبان شده است؛ سال 2007 با «جاعل‌ها» اشتفان روسوويتسكي و 2012 با «عشق» ميشاييل هانكه.
فنلاند در سي و دومين حضور خود با «قاتل دلرحم» چشم به دومين نامزدي اسكار دوخته است. اين فيلم به كارگرداني تيمو نيكي داستان تعميركاري ميانسال است كه حيوان‌هاي پير و بيمار را از بين مي‌برد. «قاتل دلرحم» نخستين بار در جشنواره تورنتو به نمايش درآمد و مورد استقبال منتقدان قرار گرفت. كسب جايزه بهترين فيلمنامه از جشنواره توكيو و دريافت جايزه منتقدان جهاني از جشنواره نروژ ديگر افتخارهاي اين فيلم است. فنلاند در 2002 با «مرد بدون گذشته» آكي كوريسماكي نامزد اسكار شد و «شمشيرباز» كلاوس هارو هم در 2015 در فهرست نامزدهاي اوليه قرار گرفت.
«مردم چه مي‌گويند» به كارگرداني ارم حق پاكستاني‌تبار به نمايندگي از نروژ در بخش بهترين فيلم خارجي‌زبان اسكار 2019 شركت مي‌كند؛ افتخاري كه حق 42 ساله با فيلم اول خود «من از آن توام» هم كسب كرده بود. «مردم چه مي‌گويند» كه سال گذشته در جشنواره تورنتو رونمايي شد، داستان دختري 16 ساله است كه از نروژ به سرزمين مادري خود پاكستان بازمي‌گردد. نروژ از 1957 در رقابت اسكار حضور داشته و پنج بار نامزد دريافت جايزه شده است كه آخرين آن در 2012 با «كن-تيكي» بود.
لتوني كه در 9 حضور پيشين در رقابت اسكار از زمان استقلال در 1991 نصيبي از نامزدي نبرده، امسال به «ادامه دارد» ايوارس سلكيس اميد بسته است؛ مستندي درباره زندگي چند بچه‌مدرسه‌اي در لتوني. سلكيس 83 ساله در اين فيلم با هفت كودك دبستاني در مدت دو سال در نقاط مختلف كشورش همراه مي‌شود تا مهارت‌ها، ارزش‌ها و اميدهاي آن را به تصوير بكشد. خالق «ادامه دارد» پيرترين فيلمساز فعال در سينماي لتوني و اين اولين حضور او در رقابت اسكار است.
بلرتا زقيري كه با يكي از فيلم‌هاي كوتاه خود در جشنواره ساندنس جايزه برده، با نخستين تجربه كارگرداني فيلم بلند به نمايندگي از كوزوو به اسكار مي‌رود. «ازدواج» به زبان آلبانيايي ساخته شده و داستان يك مثلث عشقي ممنوعه را روايت مي‌كند. كوزوو از 2014 با چهار فيلم وارد رقابت اسكار شده و چشم‌انتظاري نخستين نامزدي است كه شايد امسال با «ازدواج» رقم بخورد.
سرانجام نوبت مي‌رسد به «پسران بوفالو» به كارگرداني مايك ويلوان كه نماينده سينماي سنگاپور در اسكار 2019 است. اين اكشن ماجراجويانه و تاريخي نخستين تجربه داستاني ويلوان 42 ساله است و ماجراي آن در قرن 19 در جاوا مي‌گذرد. دو برادر كه در غرب وحشي آمريكا بزرگ شده‌اند، به سرزمين مادري خود بازمي‌گردند تا انتقام مرگ پدر و مادرشان را بگيرند. سنگاپور هنوز نامزدي اسكار را تجربه نكرده است.
نظر شما